Vandaag ben ik precies een jaar gestopt met roken. Een jaar geleden gooide ik m’n sigaretten weg en dat was het.

Zoals jullie wellicht al hebben gelezen ben ik afgelopen jaar thuis komen te zitten met een burn-out. En dát is achteraf gezien ook precies de reden waarom ik gestopt ben met roken. Al een tijdje was ik over stoppen aan het denken en vond ik van mezelf ook dat dat moest. Want we weten allemaal dat roken nou niet bepaald gezond is voor je…

Daarnaast had ik elke keer dat ik ging roken klachten. Klachten waarvan ik dacht dat ze door die sigaretten kwamen. Ik werd namelijk duizelig, het deed me zeer aan m’n middenrif en ik voelde me er gewoon echt niet goed bij. Dus ja, ik dacht; ik krijg het aan m’n hart van die sigaretten, dus nu wordt het echt tijd om te stoppen! (Op zich is het natuurlijk niet helemaal onjuist dat je er ziek van wordt…)

Dus hop, sigaretten de deur uit en ik stopte van de 1 op andere dag met roken. Na maar liefst 16 jaar gerookt te hebben was het in één klap klaar. Omdat ik dacht dat ik er zo ziek van werd ging het stoppen me redelijk makkelijk af. Natuurlijk had ik af en toe momenten dat ik echt verlangde naar een sigaret. Maar doordat ik me er zo slecht door voelde was het makkelijker om het te weerstaan.
Toch zullen die momentjes van verlangen denk ik lange tijd nog wel blijven, nu een jaar later zijn die er namelijk nog steeds af en toe. Maar door op het moment dat dat gebeurd juist even echt iets anders te doen ben ik het ook binnen een paar seconden weer helemaal vergeten.

Achteraf gezien waren die klachten die ik kreeg wel wat tekenen aan de wand van mijn burn-out. Misschien dat het juist gebeurde omdat ik tijdens dat sigaretje roken echt een moment voor mezelf pakte. Dus ja, nu ben ik een jaar gestopt met roken en eigenlijk ben ik daar best een beetje trots op en blij mee!

Voordelen? Al het eten en drinken smaakt zoveel lekkerder! Daarnaast heb ik ook (bijna) nooit meer last van koude handen en voeten.

Nadeel?  Ik ben wel wat aangekomen. Maar of dat nou is van het stoppen met roken of al dat comfortfood tijdens m’n burn-out?